Εκατοντάδες ελληνικά νησιά περιμένουν να ξαναγεμίσουν ζωή

Το θέμα των ημερών είναι η άφιξη των προσφύγων από την μέση Ανατολή στα ελληνικά νησιά και το πόσες δυσκολίες αυτό προκαλεί στις ελληνικές αρχές. Οι ίδιοι πρόσφυγες αισθάνονται τόσο απογοητευμένοι από την εικόνα της Ευρώπης όπως την συναντούν κατά την πρώτη τους επαφή στην Ελλάδα που το πρώτο που θέλουν είναι να την εγκαταλήψουν, γεγονός που προκαλεί την επόμενη είδηση των ημερών, το πρόβλημα της συγκέντρωσης των προσφύγων την Κράτος της Μακεδονίας, διότι όλοι αυτοί θέλουν να καταλήξουν σε πιο πλούσια κράτη, Γερμανία ή Σουηδία, στα οποία ελπίζουν μια κάποια καλύτερη ζωή.
Κι όμως τι κρίμα! Η λογική μου κραυγάζει ότι μια άλλη λύση, πολυ απλή θα μπορούσε να λύσει αυτο το πελώριο πρόβλημα και μάλιστα αμέσως.

Η Γερμανία είναι μεν φιλικά προδιατεθημένη προς τους πρόσφυγες, αλλά υπάρχουν και εδώ πολλά προβλήματα. Ο λαός, αντίθετα από τους πολιτικούς, δεν αγαπά τους πρόσφυγες στην γειτονιά τους, τους ανέχονται μεν, αλλά οι σε περιοχές που οι πρόσφυγες συνοστίζονται υπάρχουν πολλές αντιδράσεις από τους τοπικούς κατοίους. Δεν μιλάω για τα φαινόμενα των Νεοναζι που καίνε τις εγκαταστάσεις που προωρίζονται για τους πρόσφυγες. Μιλάω για τον απλό λαό. Και εγώ προσωπικά δεν θέλω να δαιμονίζω κανέναν. Προσπαθώ να καταλάβω την ρίζα του πρβλήματος. Η νοοτροπία ενός βορείου λαού είναι τόσο διαφορετική από την νοοτροπία ενός ανατολίτη. Φυσικά ένας άνθρωπος που εγκαταλείπει την χώρα του, θα προτιμήσει να πάει σε μια άλλη χώρα στην οποία να έχει προοπτικές να βρει μια εργασία, θέλει αμέσως τον παράδεισο. Γιατί όμως να μην γίνει ο παράδεισός του ένα ελληνικό νησί, όνειρο για τόσους τουρίστες, και μάλιστα σε μια περιοχή που κλιματικά ταιριάζει περισσότερο σε έναν άνθρωπο που κατάγεται από την μέση ανατολή;
Γνωρίζω έναν κούρδο που πριν 5 χρόνια προσπάθησε να βρει άσυλο στην Κύπρο, αλλά του την αρνήθηκαν. Εκανε απεργία πείνας διοτι δεν ήθελε να ξαναγυρίσει στην Συρία όπου κινδύνευε η ζωή του. Σήμερα κατάφερε να έρθει στην Γερμανία όπου εργάζεται μαζί με μενα σαν διερμηνέας αραβικής και κουρδικής γλώσσας, είναι τόσο χρήσιμος, και είναι τόσο εργατικός, που αφού έμαθε την γερμανική γλώσσα, σύντομα θα βρει και μια δουλιά στο επάγγελμα που σπούδασε, οικονομικός σύμβουλος σε μια τράπεζα.
Ερώτηση; Γιατί ήθελαν να τον ξαναστήλουν πίσω. Τα αμέτρητα ελληνικά νησιά είναι ερηπωμένα, και βρωντοφωνάζουν ότι θέλουν να ξαναγεμίσουν ζωή. Τα ερηπωμένα χωριά, με τα άδεια σπίτια που κάθε χρόνο γκρεμίζονται όλο και περισσότερο, εκεί που μένουν μόνο μερικά γεροντάκια, εκλιπαρούν να γεμίσουν πάλι με φωνές παιδιών, και στα σπίτια να μείνουν άνθρωποι που σιγά σιγά να τα ξανααναστηλώσουν. Ας τα νοικιάσουν οι ιδιοκτήτες τους σε χαμηλή τιμή, αφού δεν μπορούν να τα πουλήσουν, και με αυτόν τον τρόπο θα έχουν λίγο εισόδημα που βοηθάει σε αυτήν την τόσο δύσκολη εποχή για το ελληνικό κράτος.

Ας πάρουμε το παράδειγμα της Τήνου, ένα από τα πιο ομορφα νησιά των Κυκλάδων. Περυσι έκανα εκεί τις διακοπές μου και γύρισα όλα τα χωριουδάκια στο βουνό. Πανέμορφα, γεμάτα παραδοσιακά μεσαιωνικά σπιτάκια με υπεροχους κήπους, με τόση βλάστηση... και όλα αυτά τα σπιτάκια άδεια, ερηπωμένα, έτοιμα να γκρεμιστούν. Στα χωριά μένουν λίγοι, περισσότερο ηλικοιωμένοι. Μαγαζιά δεν υπάρχουν. Ηρεμία σχέδον τάφου σιωπή.
Και τώρα σκεφτείτε, σε κάθε ένα από τα πανέμορφα παραδοσιακά μπαίνει μια οικογένεια με τα παιδακια της. Ο άντρας και η γυναίκα φυσικά στην αρχή δεν θα έχουν χρήματα, αλλά θα είναι τοσο χαρούμενοι που άφησαν πίσω τους την αιματοβαμένη πατρίδα που με ενθουσιασμό και πάθος θα προσπαθήσουν να φτιάξουν το σπιτάκι τους, σιγά σιγά ίσως να ενδιαφερθούν για τον ελαιώνα που εγκαταλήφθηκε, ή θα αρχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες στο επαγγελμα που έμαθαν, ο ένας ίσως είναι ηλεκτρολόγος, ο άλλος φούρναρης... Το χωριουδάκι σιγά σιγά θα γεμίσει ζωή. Το καλοκαίρι ο Κούρδος θα πηγαίνει στην παραλία του να κάνει μπάνια... Ευτυχία θα του δώσει η ηλιολουστη και τόσο όμορφη πατρίδα μας. Η πατρίδα μας βρίσκεται αυτή την στιγμή στο πιο χαμηλό σημείο της παρακμής της. Χρειάζεται οτιδήποτε νέο για να την ανανεώσει. Σε τέτοια ιστορικά σημεία, το μόνο που βοηθάει ένα κράτος ή μια ζωή να αρχίσει και πάλι να ανεβαίνει, είναι να δεχτεί την επίσκεψη ενός ξένου που φέρνει πάντα κάτι το άγνωστο αλλά σίγουρα διαφερετικό από αυτό που έχουμε και δεν λειτουργεί. Ας κοιτάξουμε την περίφημη ιστορία των Βακχων του Ευρυπίδη και την επισκεψη του Διονύσου στο βασίλειο των Θηβών, όταν έφτασε στο απροχώρητο της παρακμής της. Και ποιά τιμωρία περιμένει τον άνθρωπο που θα διαπράξει την ύβρη να μην δεχτεί με ανοιχτές αγγάλες τον γιο του Ξενίου Δια, Διόνυσο, που έρχεται από την Ανατολή.
Κάθε άνθρωπος που έρχεται στις όχθες του νησιού σου, όταν εσύ σπαράζεις απο τα προβλήματα και την φτώχεια είναι μια ευκαιρία να αρχίσει μια νέα ζωή στο νησί σου. Ας αρπάξουμε την ευκαιρία αυτή... Ισως να μην ξαναφανεί μια καλύτερη.

Υ.Γ. Μια παρόμοια ευκαιρία έχουν και οι πόλεις της ανατολικής Γερμανίας που επίσης υποφέρουν από την υποανάπτυξη και οι μικρές της πόλεις, εξίσου πανέμορφες όπως τα ελληνικά νησιά, είναι σχεδόν άδειες διοτι οι κάτοικοι ψάχνουν δουλιά στην δυτική Γερμανία. Και όπως στα ελληνικά νησιά, και εδώ υπάρχουν πάρα πολλοι ακροδεξιοί που δεν θέλουν τον ξενο και δεν καταλαβαίνουν ότι αυτός είναι μια ευκαιρία να αναστηθούν οι υποανάπτυκτες αυτες περιοχές. Ελληνικά νησιά και άδειες πόλεις της ανατολικής Γερμανίας θα μπορούσαν να δωσουν την λύση στο πρόβλημα των προσφύγων αυτό το καλοκαίρι.

το ερειπωμένο χωριό Ισμαήλ (το όνομα αυτό είναι μάλλον σημάδι ότι έχω δίκιο;) στην Τήνο

Ταξιδευοντας οικονομικα, και προστατευοντας το περιβαλλον

Ονομαζετε Μπλα Μπλα Καρ, και ειναι ο τροπος με τον οποιον ταξιδευουν οι περισσοτεροι ευρωπαιοι, ιδιαιτερα οι φοιτητες και οι καλλιτεχνες, σε μια Ευρωπη που τα τρενα, τα αεροπλανα, η βενζινη κοστιζει υπερβολικα πολυ. Ομως ενας οδηγος έχει τρεις θέσεις στο αυτοκινητο του και κάνει ενα ταξιδι. Παιρνοντας τρεις συνεπιβατες, εξοικονομει την βενζινη και πανω απο ολα κανει φιλιες με ενδιαφεροντα ατομα που του κανουν παρεα κατα τη διαρκεια του ταξιδιου. Οι Ευρωπαιοι εχουν μεγαλη εφευρετικοτητα οσων αφορα την οικονομια. Το συστημα ομως των κοινων ταξιδιων, που οργανονεται μεσω δωρεαν εγγραφης σε δυο ιστοστελιδες, δεν ειναι δημοφιλες ουτε στην ιταλια ουτε στην Ελλαδα, δηλαδη ακριβως τις χωρες που θα το χρειαζονταν. Λοιπον καιρος να αλλαξει αυτο. Γραφτειτε στο Μπλα Μπλα καρ και ταξιδεψτε οικονομικα και με πολυ ενδιαφεροντες συνεπιβατες.
https://www.blablacar.de
http://www.mitfahrgelegenheit.de

"μικρή τράπεζα" αχρησιμοποίητων φαρμάκων

ήταν μια ιδέα του φίλου μου. Ανακάλυψα πριν μερικές μέρες ένα ολόληρο κουτί με φάρμακα, που περίσεψαν από την θεραπεία ενός συγγενού του (που δυστυχώς πέθανε) και από δικές του αρώστιες, όταν αγόραζε φάρμακα αλλά δεν τα χρησιμοποιούσε. Ενα ολόκληρο κουτί με φάρμακα τα οποία φυσικά πετάξαμε. Κιόμως, ξέρουμε πολύ καλά ότι στην κρίση χωρών όπως στην Ελλάδα υπαρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να αγοράσουν τα φάρμακά τους. Η ιδέα είναι λοιπόν να αφήσουν όλοι οι άνωρωποι τα φάρμακά τους που δεν τα χρειάζονται σε ένα φαρμακείο που τα μαζεύει, τα ταξινομεί και τα μοιράζει σε άλλους που τα χρειάζονται...

Flohmarkt - Παζάρι μεταχειρισμένων πραγμάτων

Στο Μόναχο, το οποίο έχει χαρακτηριστεί σαν η πιο πλούσια και υπόδειγμα κοινωνικής πολιτικης στην Γερμανία (και ακριβώς αυτή η κοινωνική ευαισθησία των αρχών της ευθύνονται για την ευμάρεια εδώ) υπάρχει κάτι πάρα πολύ όμορφο, το παζάρι μεταχειρισμένων, που διαπραγματίζεται σε γειτονιές και είναι όχι μόνο μια ευκαιρία να μεταποιηθούν αντικείμενα που ένα σπίτι δεν χρειάζεται πια ενώ ένα άλλο μπορεί να τα χρειάζεται, κατά του καταναλωτισμού αλλά επίσης είναι μια ευκαιρία να βρεθούν οι κάτοικοι των γειτωνιών και να διασκεδάσουν λίγο. Οντως το περιμένουν πώς και πώς να γίνουν αυτά τα παζάρια, όπου πίνουν την μπιρίτσα τους και κοιτάνε τα διάφορα πράγματα, ρούχα, ηλεκτρικές συσκευές και άλλα, ευκαιρίες... Εγώ προσωπικά εδώ και μερικά χρόνια βρήκα ενα ηλεκτρικό πιανάκι με 5 ευρω που με βοήθησε πολύ στις σπουδές μου. Τα παζάρια αυτά οργανώνονται στις αυλές των σπιτιών ενα σαββατοκύριακο κάθε μερικούς μήνες...

Ορίστε μερικές φωτογραφιές.